2 Ocak 1943 tarihinde İstanbul’da doğdu.Müzisyen, şarkıcı, besteci, aranjör, söz yazarı, oyuncu,TV programcısı, sunucu, koleksiyoner, ressam, gezgin…Anadolu Rock türünün kurucu üyelerinden olan Barış Manço, Galatasaray Lisesi’nde öğrenci iken ilk kez sahneye çıktığı 1958 yılından bu yana,Türk Sanat Dünyası’nın kilometre taşlarından biri olarak grubu “Kurtalan Ekspres” ile birlikte Türkiye’de olduğu gibi birçok yabancı ülkede sayısız konserler verdi.Bestelediği 200’ün üzerinde şarkısı, kendisine 12 altın ve 1 platin albüm/kaset ödülü kazandırırken, bu şarkıların bir bölümü daha sonra Yunanca, Bulgarca,Arapça, Farsça,Kürtçe, Japonca, İbranice,Fransızca ve Flemenkçe’ye çevrilerek, kendisi ve/veya başka sanatçılar tarafından da seslendirildi.1988 yılında Ekim ayında TRT 1’de çocuk ve aileye yönelik bir eğitim kültür ve eğlence programı olarak başlayan “7’den 77’ye”, Türk Televizyonculuğu’nda şimdiye kadar ulaşılamamış bir rekora imza attı.Türkiye’de en uzun ve en başarılı televizyon yayıncılığını yaptı.“Ekvator’dan Kutuplar’a” 5 kıtada 100’den fazla değişik yöreye giderek, 600.000 km’ye yakın yol kateden Barış Manço ülkemiz belgeselciliğine farklı bir boyut getirdi.Yüksek öğrenimini Belçika’da “Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi”nde tamamlayan ve çok iyi derecede İngilizce ve Fransızca konuşan Barış Manço, sanat yaşamında kendisine layık görülen 300’ün üzerinde ödülün dışında, aşağıdaki unvanlara da sahiptir.
• Türkiye Cumhuriyeti :Devlet Sanatçısı Ankara (1991)
• Hacettepe Üniversitesi:Onursal Doktora Ankara (1991)
• Soka Üniversitesi:Uluslararası Kültür ve Barış Ödülü Tokyo,Japonya (1991)
• Belçika Krallığı :Léopold II Şövalyesi Nişanı Brüksel,Belçika (1992)
• Fransa Devleti:Edebiyat ve Sanat Şövalyesi Nişanı Paris,Fransa (1992)
• Pamukkale Üniversitesi:Onursal Doktora Denizli (1995)
• Min-On Sanat Vakfı :Yüksek Şeref Madalyası Tokyo,Japonya (1995)
• Liege Prensliği:Onursal Hemşehrilik Beratı Liege,Belçika (1997)
Barış Manço, 1990’lı yılların sonlarına doğru “Kaplumbağanın Öyküsü” projesini “Mançoloji” adlı son albümüyle sevenlerinin beğenisine sunamadan hayata veda etti. Vefatından sonra albümü, ailesi sevenleriyle buluşturdu.Barış Manço, 1999 yılında 31 Ocak’ı 01 Şubat’a bağlayan gece vefat etti.
Eminim ki şarkılarda dikkatimizi çeken ve bizi dinlemeye sevk eden en önemli unsur yaşanmışlığıdır. Şüphesiz ki bu anlamda 80’lı yılların müzik dünyasına damga vurmuş bir isim olan Barış Manço’nun, yaptığı şarkıların başarının zirvesine ulaştığını görürüz. Bu şarkılar arasında en çok gözüme çarpanlardan birisi ise kol düğmeleri oluyor.Bu hikaye 1962 yılında Barış Manço’nun Semra adında Kızıltopraklı bir kızla nişanlanmasıyla başlıyor. Fakat kısa süren bu nişanlılık Barış Manço’nun Grafik ve İç Mimarlık eğitimi almak için Belçika’ya gitmeye karar vermesiyle sonlanmak zorunda kalıyor. Son görüşmede kendisine kol düğmeleri hediye eden Semra Hanım vedasını bu şekilde gerçekleştiriyor.Bu ayrılık kendisini derinden sarsmış olmalı ki Barış Manço, 60’lı yıllarda “kol düğmeleri” adlı şarkısını çıkarıyor. Şarkının sözlerini aşağıda okuduğunuzda sizde bu şarkının tamamen Semra Hanıma ithaf edildiğini göreceksiniz.
Kol Düğmeleri
Hatırlarım bugün gibi
Sessiz geçen son geceyi
Başın öne eğik bir suçlu gibi
Bana verdiğin hediyeyi
İki küçük kol düğmesi
Bütün bir aşk hikayesi
İki düğme, iki ayrı kolda
Bizim gibi ayrı yolda
Akşam olunca sustururum herkesi, her şeyi
Gelir kol düğmelerimin birleşme saati
Usul usul çıkarır koyarım kutuya yan yana
Bitsin bu işkence kalsınlar bir arada
Heyhat sabah gün ışıldar
Yalnız gece buluşanlar
Yaşlı gözlerle ayrılırlar
Düğmeler gibi, bizim gibi
Bizim gibi ayrılırlar
bizim gibi ayrılırlar
